Magnesium

Magnesium is betrokken bij meer dan 300 enzymatische reacties in het lichaam. Magnesium is van belang voor de stofwisseling van eiwitten, koolhydraten en vetten, de zenuwgeleiding, spiercontractie, cholesterolstofwisseling, temperatuurregulatie, detoxificatie en gezonde botten en tanden. Ook op hart en bloedvaten heeft magnesium een gunstige invloed: het helpt het bloed dun te houden, ontspant de bloedvaten en gaat verhoging van de bloeddruk tegen. Een te lage inname van magnesium met de voeding komt geregeld voor. Factoren zoals stress, diarree, braken en een hoge suikerinname verlagen de magnesiumstatus. 

Bronnen
Rijke bronnen van magnesium zijn cacao, schelpdieren, noten, sojabonen, groene groenten en volkoren granen.

Kwaliteitsaspecten
Magnesiumbisglycinaat is een superieure vorm van magnesium. Hierbij is ieder magnesiumdeeltje krachtig gebonden (gecheleerd) aan twee moleculen van het aminozuur glycine, waardoor een soort ringstructuur gevormd wordt met in het hart daarvan het mineraal. Het woord ‘chelaat’ komt uit het Grieks en betekent ‘klauw’ (zie afbeelding).


Deze aminozuurgecheleerde magnesium heeft een hogere biologische beschikbaarheid dan andere vormen van magnesium zoals magnesiumoxide. De reden hiervoor is dat de binding tussen magnesium en het aminozuur zo sterk is in een chelaat dat deze niet splitst onder invloed van maagzuur, in tegenstelling tot andere magnesiumverbindingen. Het voordeel hiervan is dat magnesiumbisglycinaat als aminozuur de dunne darm bereikt en daar wordt opgenomen door middel van aminozuurreceptoren. Zoals bekend worden aminozuren uitstekend opgenomen door het lichaam. Zeker glycine, dat het kleinste aminozuur is, vandaar dat hier specifiek voor gekozen is. Het probleem met mineraalverbindingen (zoals citraten en oxides) die splitsen in het maagdarmkanaal is dat een elektrisch geladen magnesiumion ontstaat dat zich kan verbinden met niet-opneembare stoffen uit de voeding (zoals fytaten) of gaat concurreren met andere mineralen wat betreft de opname. En dit komt de biologische beschikbaarheid niet ten goede. Een ander pluspunt is dat veel mensen magnesiumbisglycinaat beter verdragen dan andere magnesiumsupplementen, ook in een hogere dosis. Bij magnesiumbisglycinaat dat is geproduceerd volgens het gepatenteerde Albion proces weet u zeker met een echt aminozuurchelaat te maken te hebben.

Tekenen van een mogelijk tekort
Gebrek aan eetlust, misselijkheid, (chronische) vermoeidheid, gebrek aan concentratie, nervositeit, geïrriteerdheid, toegenomen stressgevoeligheid, mogelijk zelfmoordneiging, duizeligheid, (spannings)hoofdpijn, spierkramp, gespannen spieren, spierzwakte, tremoren, bronchiale hyperreactiviteit en afname van de longfunctie, kalkafzetting in gewrichtskraakbeen.

Indicaties
Verlaagde magnesiumstatus of magnesiumtekort (zie tekenen van een mogelijk tekort)
Verhoogde magnesiumbehoefte (braken, excessief zweten, alcoholisme, cystische fibrose, chronische nierziekten, malabsorptie)
Hypertensie
(Preventie) hartritmestoornissen
(Pre)eclampsie
Hartfalen (ook preventie)
Ischemische hartziekte
Angina pectoris
Mitraalklepprolaps
Beroerte
Astma
Diabetes type 1 en 2, diabetescomplicaties
(Preventie) metabool syndroom
Hyperlipidemie
Afname van het gehoor
COPD
Fibromyalgie
Stress, angst
Kramp in benen tijdens de zwangerschap
Migraine
Premenstrueel syndroom
Dysmenorroe (menstruatiepijn)
Preventie menopauzale klachten
(Preventie) galstenen
Osteoporose
Osteoartritis (artrose)
Niet-alcoholische leververvetting
(Top)sport
Depressie
Preventie cataract
Verslavingen (alcohol, tabak, drugs)
Preventie nierstenen
Chronische (lage) rugpijn
Contra-indicaties
Ernstige nierfunctiestoornis

Gebruiksadviezen
Algemene onderhoudsdosering: 200 mg magnesium per dag
Algemene therapeutische dosering: 400 mg per dag (of naar inzicht van een orthomoleculair deskundige een hogere dosis gedurende een beperkte periode)

Interactie
Verschillende medicijnen kunnen de magnesiumstatus verlagen waaronder laxeermiddelen, thiazide diuretica, lisdiuretica, protonpompremmers, bèta-2 agonisten, digoxine, aminoglycosides, ACE-remmers, amphotericine B, cisplatine, carboplatine, cyclosporine, pentamidine, foscarnet, tacrolimus, corticosteroïden en cetuximab. Magnesiumsuppletie kan dan gewenst zijn.
Magnesium kan de absorptie en/of werkzaamheid van medicijnen zoals antibiotica (tetracyclines, fluorochinolonen), bifosfonaten, chloorpromazine, digoxine en schildklierhormoon verlagen. Neem een magnesiumsupplement bij voorkeur minimaal twee uur voor of na medicijnen in.
Kaliumsparende diuretica kunnen de magnesiumuitscheiding verlagen. Pas daarom op met magnesiumsuppletie.
Magnesium kan de werking van spierverslappers versterken.
Magnesium kan de behoefte aan orale antidiabetica verlagen door verbetering van de glycemische controle.

Veiligheid
Magnesium heeft een lage toxiciteit bij mensen met een normale nierfunctie; een teveel aan magnesium wordt snel uitgescheiden via de nieren. Bij een verminderde nierfunctie dient de magnesiumbloedspiegel goed in de gaten gehouden te worden. Maagdarmklachten zoals diarree en misselijkheid kunnen optreden bij doses vanaf 250 mg magnesium per dag. De UL (upper limit) voor magnesium (uitsluitend uit voedingssupplementen) is mede daarom vastgesteld op 250 mg per dag. Vergiftigingsverschijnselen door een te hoge magnesiuminname (toxische hypermagnesiëmie met flushing, misselijkheid, braken, verlies van spierreflexen, spierzwakte, somnolentie, bradycardie, hypotensie, diarree en ECG-veranderingen) zijn waargenomen bij doses boven 2500 mg magnesium per dag (ten minste tien keer de UL). 

Copyright (C) Orthokennis https://www.orthokennis.nl/nutrienten/magnesiuminea